Portal będzie krytykował (bo prawdę trzeba mówić), ale niekoniecznie publicznie. A jeśli publicznie, to raczej wyjątkowo. Jaki jest sens krytykować publicznie w ramach tej samej opcji? Od tego jest opozycja. Czy opozycja liczy, że wygraliśmy wybory, a zachowywać się będziemy jak opozycja? Czy przeciwnicy stworzeni są tylko do władzy, a niezdolni do bycia w opozycji? Umieliśmy być w opozycji, ale za nich tej pracy wykonywać nie będziemy. Czy tylko PiS miał odwagę jawnie działać w opozycji, a przeciwnicy nie mają odwagi? Nie umieją wyrażać krytyki? Czy tylko potrafią atakować zakulisowo? W demokracji opozycja ma być jawna i oficjalna, najlepiej konstruktywna, a nie plotkarska, oszczercza, szeptana.
TE WYBORY BYŁY SZCZEGÓLNE
Historia wyborów samorządowych w Łapach jest ciekawa i trochę odmienna (może nawet w dużym stopniu inna), niż w całej Polsce. Tylko w 1990 r. było jak wszędzie – lokalne Komitety Obywatelskie „Solidarności” brały władzę po komunie, bo tylko „Solidarność” była liczącym się ruchem sprzeciwu. Potem, jak wszędzie, ten ruch obywatelski podzielił się na polityczne ugrupowania, ale w Łapach konkurentem dla prawicy nie była lewica, lecz przedsiębiorstwo ZNTK i związane z ZNTK grupy interesów. Tak było w kilku kampaniach i przez kilka kadencji. Jak się potem okazało, głównie po to, aby nikt nie przeszkadzał w prywatyzacji i przejęciu Zakładów. Po wyborach w 1994 zrobiono układankę, podkupując radnych KO „Solidarność” z okręgów jednomandatowych. W 1998 wystąpili pod szyldem „Stowarzyszenia Księgowych ZNTK”. Przegrali, ale namowami i szantażem przejęli kilku radnych, uzyskując większość. W 2002 ZNTK (i układ towarzyszący) zaangażowały się w kampanię. Jeszcze wtedy to pomogło. W 2006, m.in. na fali zwolnień w ZNTK i trudnej sytuacji szpitala, wygrał PiS. Po raz pierwszy wpływ ZNTK okazał się zbyt słaby, choć wciąż był. W 2010 na fali „wielkiej smuty”, czyli po upadku ZNTK i Cukrowni, wygrał układ trzech (grupa W. Brzosko i Naszego Podlasia, grupa Z. Jabłońskiego i PO oraz grupa J. Łapińskiego wspierana nieco przez PSL). Mieli łatwo, bo w tak dramatycznej sytuacji Gminy nie wypadało mi robić osobistej kampanii, zrezygnowałem z plakatów, pijaru itd. Liczyłem, że w kampanii ugrupowania podejmą debatę ze Społeczeństwem nad rozwiązaniami w trudnej sytuacji Gminy. Oczekiwałem na uczciwy programowy namysł, jak przy bardzo zaniżonych dochodach Gminy nie zmniejszać rozwoju, a w tym dynamiki pozyskiwania środków unijnych. Jakim kosztem, skoro bez wyrzeczeń się nie obejdzie. Zamiast poszukiwania rozwiązań, przeciwnicy, ich zwolennicy, przeprowadzili kampanię oszczerstw, zwłaszcza na forach internetowych. I tak doszli do władzy ci, co wcale nie bronili ZNTK, ani nie walczyli o Cukrownię, ale wykorzystali czas gospodarczej zapaści. Nie prowadziłem kampanii, aby nie sądzono, że cokolwiek będzie łatwe. Liczyłem na programowe spory, a wygrała masowa kampania plotek. Powtarzanych zresztą do dziś, odnowionych przed tymi wyborami. Moje ponowne kandydowanie nie miało sensu. Nie miała sensu walka z plotkami, bo z plotkami i kłamstwami raczej się nie wygrywa. Zdecydowaliśmy się na system amerykański: po przegranej trzeba dać szansę nowemu kandydatowi. Trzeba zrobić nowe otwarcie. Trzeba też było rozpocząć zmianę pokoleniową. Nasze ugrupowanie okazało się na to gotowe. Przeprowadziliśmy wewnętrzne debaty, a następnie publiczne prawybory. Rekomendowaliśmy osobę, naszym zdaniem najlepszą jako kandydata na burmistrza i stworzyliśmy dobrą drużynę. Zrobiliśmy klasyczną kampanię, maksymalnie wychodząc do ludzi. Tym razem z plakatami, banerami itd., ale bez żadnych obiekcji, skoro władza (konkurencja) właziła niemal na każdy słup, płot i telebim. Choć w końcowej fazie kampanii plotki atakujące nasza kandydatkę i PiS ogromnie się nasiliły, nie miały jednak istotnego wpływu na wynik. Społeczeństwo okazało się już na kłamstwa odporniejsze. A i nasze ugrupowanie podjęło zdecydowanie skuteczniejsza walkę z plotkami i pomówieniami. (Łącznie z wykorzystaniem drogi sądowej). Z różnych powodów więc określiłbym te wybory pierwszymi normalnymi i w pełni demokratycznymi wyborami w tej Gminie.
